In principe is het dansen van de tango gebaseerd op improvisatie; het draait om het onderlinge contact tussen beide danspartners. Wanneer iemand een vergissing maakt, wordt er meteen weer een 'oplossing' geïmproviseerd waardoor er gewoon verder gedanst kan worden. Wanneer u een beginnende tangodanser bent, leert u eerst een aantal basisfiguren als choreografie waarna deze passen gaandeweg onderdeel worden van uw motoriek en u er eindeloos mee kunt variëren.
Voordat de dans begint, is er eerst een zogenaamde embraza (omhelzing). Bij deze omarming biedt de leider zijn linkerhand aan en wacht hij op de rechterhand van de dame welke wordt gevolgd door haar linkerarm. De dame mag hierbij de afstand tussen de partners bepalen en de leider geeft haar een ontspannen gevoel door een kalme uitstraling. De partners creëren zoveel mogelijk contactpunten met elkaar in de danshouding zodat er een goede connectie ontstaat die er voor zorgt dat de dame goed kan volgen en tijdig kan reageren. De rechterkant van beide gezichten staan bij de dans tegenover elkaar.
Bij de tango kunnen er 2 danshoudingen worden aangenomen; de open en gesloten omhelzing. Bij een gesloten omhelzing raken de bovenlichamen van de partners elkaar en danst het paar als één lichaam op 4 benen en bij een open omhelzing raken de bovenlichamen elkaar niet. Wanneer de omhelzing eenmaal is gekozen, verandert deze meestal niet meer tijdens de dans.
Beide danspartners moeten zorgen voor een naar voren gerichte lichaamshouding en spanning in de armen en het bovenlichaam. Hierbij is het behoud van voldoende bewegingsvrijheid wel belangrijk. Tijdens de dans blijven de bovenlichamen op elkaar georiënteerd, maar de benen krijgen meer vrijheidsbeweging.
De tango begint in een paar tellen in deze volgorde:
Bij het dansen van de tango is het belangrijk dat iedere stap nauwkeurig en duidelijk wordt uitgevoerd. Om als vrouw de juiste aanstalten te kunnen maken, is het belangrijk dat de man laat merken met welke voet en timing de eerste stap gezet zal worden. Hij kan dit aangeven door haar gewicht meer op haar linker- of juist rechtervoet te brengen, waarna de leider de dame de eerste stap kan leiden via de voet waar op dat moment geen gewicht is. Vervolgens komt het danspaar helemaal in het ritme van de muziek.
Hoe de tango eindigt, hangt af van de muziek waarop wordt gedanst. Oorspronkelijk wordt er gestreefd naar het eindigen in de beginpositie (position cero), maar tegenwoordig zijn ook allerlei sierlijke eindposes toegestaan.
Terug naar overzicht